الکتروشوک زول پلاس (AED)

دستگاه الکتروشوک aed زول پلاس (شوک الکتریکی خارجی خودکار)

• شکل موج: سیر کننده درخط مستقیم دو فازی ZOLL
• زمان نگه داشتن شارژ دفیبریلاتور: 30 ثانیه
• انتخاب انرژی: انتخاب خودکار از پیش برنامه ریزی شده (حالت بزرگسالان: 120J ، 150J ، 200J ؛ حالت اطفال: 50J ، 70J ، 85J)
• ایمنی بیمار: تمام اتصالات بیمار از نظر الکتریکی جدا شده اند
• زمان شارژ: باتری های جدید کمتر از 10 ثانیه است
• الکترود الکتروشوک aed زول پلاس: ZOLL CPR-D padz ، pedi padz II یا stat padz II
• CPR: میزان مترونوم: متغیر 60 تا 100 CPM
• عمق: 3/4 “تا 3″؛ 1.9 تا 7.6 سانتی متر
• مشاوره دفيبريلاسيون: ارتباط الكترود و ECG بيمار را ارزيابي مي كند كه آيا نياز به دفيبريلاسي دارد.
• ریتم های شوک آور: فیبریلاسیون بطنی با دامنه متوسط> 100 میکروولت و تاکی کاردی بطن پیچیده گسترده با نرخ بیش از 150 BPM برای بزرگسالان ، 200 BPM برای کودکان.
• رای حساسیت و ویژگی الگوریتم آنالیز ECG ، به راهنمای مدیر AED Plus مراجعه کنید.
• محدوده اندازه گیری مقاومت به بیمار: 0 تا 300 اهم
• قالب نمایش: LCD اختیاری با نوار متحرک
• اندازه: 2.6 “x 1.3″؛ 6.6 سانتی متر در 3.3 سانتی متر
• سرعت رفرش نمایش : 25 میلی متر در ثانیه

باتری دستگاه aed زول

• نوع: باتری های قابل تعویض کاربر و باتری های دی اکسید منگنز لیتیوم 10 نوع 123A Photo Flash.
• ظرفیت باتری: معمولی جدید (20 درجه سانتی گراد) یا عمر آماده به کار با باتری ها: 5 سال
• کارکرد باتری: 300 ± 5 شوک مداوم: 250 ± 5 شوک قبل از نشانگر “تغییر باتری” و شوک 50 ± 5 پس از نشانگر “تغییر باتری”
• یا 13 ساعت زمان نظارت مداوم. برای واحدهای AED Plus که نرم افزار نسخه 5.32 یا بالاتر را اجرا میکنند ،
• هر 5 سال یا در صورت درخواست واحد ، باتری ها را تعویض کنید.
• برای نسخه های قبلی ، لطفاً هر 3 سال یکبار باتری ها را تعویض کنید.

کامپیوتر برای الکتروشوک aed زول پلاس

موارد لازم برای پیکربندی و بازیابی اطلاعات بیمار: ویندوز 98 ، ویندوز 2000 ، ویندوز NT ، ویندوز XP ، IBM سازگار PII با 16550 UART (یا بالاتر). رم 64 مگابایت. مانیتور VGA یا بهتر. دستگاه پخش سی دی. درگاه ایردا فضای دیسک 20 مگابایت.

معرفی دستگاه aed zoll زول

دفیبریلاتور خارجی خودکار ( AED ) یک دستگاه الکترونیکی قابل حمل است که به طور خودکار آریتمی های قلبی خطرناک فیبریلاسیون بطنی (VF) و تاکی کاردی بطنی بدون پالس را تشخیص می دهد . همچنین قادر است آنها را از طریق دفیبریلاسیون درمان کند. آریتمی، به قلب اجازه میدهد تا یک ریتم موثر را دوباره برقرار کند.

با دستورات صوتی و بصری ساده، دستگاه aed zoll زول به گونه ای طراحی شده اند که استفاده از آنها برای افراد غیر عادی ساده باشد و استفاده از دستگاه aed زول در بسیاری از کلاس های کمک های اولیه ، اولین پاسخگوی تایید شده و سطح حمایت از حیات (BLS) در سطح احیای قلبی ریوی (CPR) آموزش داده میشود.

نسخه قابل حمل دفیبریلاتور در اواسط دهه 1960 توسط فرانک پنتریج در بلفاست ، ایرلند شمالی اختراع شد و اولین دستگاه دفیبریلاتور خودکار و عمومی توسط شرکت احیای قلبی در اواخر دهه 1970 تولید شد. این واحد با نام Heart-Aid راه اندازی شد.

الزامات استفاده دستگاه aed zoll زول

دستگاه aed zoll زول به گونه ای طراحی شده اند که توسط افراد عادی که در حالت ایده آل باید آموزش AED را دیده باشند، استفاده شوند. با این حال، گزارش شده است که دانش‌آموزان کلاس ششم دفیبریلاسیون را در عرض 90 ثانیه شروع میکنند،

برخلاف اپراتور آموزش‌دیده که در عرض 67 ثانیه شروع می‌شود. این برخلاف دفیبریلاتورهای دستی و نیمه اتوماتیک پیچیده‌تر است که توسط متخصصان بهداشت استفاده میشود، که میتوانند در صورت آهسته بودن ضربان قلب ( برادی کاردی ) به عنوان ضربان‌ساز عمل کنند و عملکردهای دیگری را انجام دهند که به یک اپراتور ماهر نیاز دارد که بتواند نوار قلب را بخواند.

مکان و در دسترس بودن دستگاه aed zoll زول (شوک الکتریکی خارجی خودکار)

دفیبریلاتورهای خارجی خودکار معمولاً یا در جایی نگهداری می شوند که متخصصان بهداشت و اولین امدادگران بتوانند از آنها استفاده کنند (امکانات بهداشتی و آمبولانس) و همچنین واحدهای دسترسی عمومی که در مکان های عمومی از جمله ادارات شرکت ها و ادارات دولتی، مراکز خرید، رستوران ها، حمل و نقل عمومی، و هر مکان دیگری که افراد ممکن است در آن تجمع کنند.

به منظور قابل مشاهده بودن آنها، دستگاه aed zoll زول در دسترس عمومی اغلب رنگ های روشن دارند و در جعبه های محافظ در نزدیکی ورودی ساختمان نصب میشوند. هنگامی که این کیس‌های محافظ باز میشوند یا دفیبریلاتور خارج میشود، برخی از آن‌ها صدای زنگی را به صدا در می‌آورند تا کارکنان مجاور را در مورد برداشتن آن‌ها آگاه کنند، اگرچه این لزوماً خدمات اورژانس را احضار نمیکند. اپراتورهای آموزش دیده AED باید بدانند که هنگام ارسال یا استفاده از AED با آمبولانس تماس بگیرند. در سپتامبر 2008، کمیته ارتباط بین‌المللی احیا یک «علامت جهانی AED» را صادر کرد تا در سرتاسر جهان برای نشان دادن وجود AED استفاده شود، و این در سمت راست نشان داده شده است.

آمادگی برای عملیات با دستگاه aed zoll زول (شوک الکتریکی خارجی خودکار)

اکثر سازندگان توصیه میکنند قبل از هر دوره کار یا به طور منظم برای واحدهای ثابت، دستگاه aed zoll زول را بررسی کنید. برخی از واحدها برای انجام یک بررسی خود نیاز به روشن شدن دارند. مدل های دیگر دارای یک سیستم بررسی خودکار با یک نشانگر قابل مشاهده هستند.

همه سازندگان پد های الکترود خود را با تاریخ انقضا علامت گذاری میکنند و مهم است که از تاریخ انقضا بودن پدها اطمینان حاصل شود. عمر مفید معمولی پدهای دستگاه aed zoll زول بین 18 تا 30 ماه است.

این معمولاً در قسمت بیرونی پدها مشخص میشود. برخی از مدل‌ها به گونه‌ای طراحی شده‌اند که این تاریخ را از طریق یک «پنجره» قابل مشاهده باشند، اگرچه برخی دیگر برای یافتن مهر تاریخ نیاز به باز کردن کیس دارند.

همچنین مهم است که اطمینان حاصل شود که باتری های واحد دستگاه aed zoll زول منقضی نشده اند. سازنده دستگاه aed zoll زول مشخص میکند که باتری ها چند بار باید تعویض شوند. هر دستگاه aed زول دارای یک برنامه نگهداری متفاوت است که در دفترچه راهنمای کاربر ذکر شده است.

با این حال، نقاط بازرسی رایج در هر چک لیست، شامل بررسی ماهانه قدرت باتری با بررسی چراغ نشانگر سبز هنگام روشن شدن، وضعیت و تمیزی همه کابل‌ها و دستگاه و بررسی منابع کافی است.

مکانیسم عملیات دستگاه aed zoll زول (شوک الکتریکی خارجی خودکار)

AED به دلیل توانایی واحد برای تجزیه و تحلیل مستقل وضعیت بیمار، “خودکار” است. برای کمک به این امر، اکثریت قریب به اتفاق واحدها اعلان‌های گفتاری دارند و برخی نیز ممکن است نمایشگرهای بصری برای آموزش کاربر داشته باشند.

“خارجی” به این واقعیت اشاره دارد که اپراتور پدهای الکترود را بر روی قفسه سینه برهنه قربانی اعمال میکند (برخلاف دفیبریلاتورهای داخلی ، که الکترودهایی در داخل بدن بیمار از طریق جراحی کاشته میشود).

هنگامی که دستگاه aed zoll زول روشن یا باز میشود، به کاربر دستور میدهد که الکترودها (پدها) را به بیمار متصل کند. پس از اتصال پدها، همه باید از لمس بیمار خودداری کنند تا از قرائت نادرست دستگاه جلوگیری شود.

پدها به دستگاه aed zoll زول اجازه میدهد تا خروجی الکتریکی قلب را بررسی کند و تشخیص دهد که آیا بیمار در یک ریتم ضربه پذیر است (یا فیبریلاسیون بطنی یا تاکی کاردی بطنی).

اگر دستگاه تشخیص دهد که شوک لازم است، از باتری برای شارژ خازن داخلی خود استفاده میکند تا بتواند ضربه را وارد کند. سیستم دستگاه نه تنها ایمن تر است – فقط در صورت نیاز شارژ میشود، بلکه امکان انتقال سریعتر جریان الکتریکی را نیز فراهم میکند.

هنگامی که شارژ می شود، دستگاه به کاربر دستور می دهد مطمئن شود که هیچ کس بیمار را لمس نمیکند و سپس دکمه ای را فشار دهد تا شوک وارد شود. مداخله انسانی معمولاً برای رساندن شوک به بیمار مورد نیاز است تا از احتمال آسیب تصادفی به شخص دیگری (که می‌تواند ناشی از تماس اطرافیان به بیمار در زمان شوک باشد) جلوگیری شود.

بسته به سازنده و مدل خاص، پس از شوک، اکثر دستگاه‌ها بیمار را تجزیه و تحلیل می‌کنند و یا دستور انجام CPR را میدهند یا برای وارد کردن شوک دیگر آماده میشوند.

حافظه دستگاه aed zoll زول (شوک الکتریکی خارجی خودکار)

بسیاری از واحدهای دستگاه aed zoll زول دارای یک “حافظه رویداد” هستند که ECG بیمار را به همراه جزئیات زمان فعال شدن دستگاه و تعداد و قدرت هر ضربه وارد شده ذخیره میکند. برخی از واحدها همچنین دارای توانایی ضبط صدا برای نظارت بر اقدامات انجامی توسط پرسنل به منظور اطمینان از اینکه آیا اینها تاثیری بر نتیجه بقا دارد یا خیر دارند.

تمام این داده‌های ثبت‌شده را میتوان در رایانه بارگیری کرد یا چاپ کرد تا سازمان ارائه‌دهنده یا نهاد مسئول بتواند اثربخشی CPR و دفیبریلاسیون را ببیند. برخی از واحدهای AED حتی بازخوردی در مورد کیفیت فشرده سازی سینه توسط امدادگر ارائه میکنند.

اولین دستگاه aed zoll زول تجاری موجود همه از نوع تک فازی بودند که بسته به مدل، شوک پرانرژی را ایجاد میکردند، تا 360 تا 400 ژول . این باعث افزایش آسیب قلبی و در برخی موارد سوختگی درجه دو و سه در اطراف محل های ضربه گیر شد.

دستگاه aed zoll زول جدیدتر (پس از اواخر سال 2003) تمایل به استفاده از الگوریتم های دو فازی دارند که دو شوک متوالی با انرژی پایین 120 تا 200 ژول ایجاد میکنند که هر شوک در قطبیت مخالف بین پدها حرکت میکند.

برخی دیگر ممکن است یک رویکرد پلکانی برای تحویل انرژی ارائه دهند، معمولاً در یک شوک 200 ژول، یک شوک دوم 200 ژول، سپس 300 ژول و در نهایت 360 ژول، و هر شوک بعدی نیز 360 ژول باشد. این شکل موج با انرژی کمتر در آزمایش‌های بالینی مؤثرتر بوده و همچنین میزان عوارض و زمان بهبودی را کاهش میدهد.

«کیهان مدیک فروشگاه بزرگ محصولات پزشکی و دامپزشکی»